دعایی؛ کس بیکسان زلال بود، بی هیچ ملال. سفره دار بود نه چشته خوار. در عالم سیاستی که غالبا دوزیستند؛ او ساده زیست بود. در میان پلشتیهای روزگار، نیک سرشت ماند. ؛
انگار آش دهن سوزی هم نیست! خارج از بحث های داغ این روزها از حواشی ویرانی متروپل آبادان تا درگذشت مرحوم دعایی و سرقت ۲۰۰ صندوق امانت از بانک ملی و بحث جانشینی فرهاد مجیدی در استقلال، سه بُرش از جامعه امروز را خدمتتان ارایه می کنم. ؛